Depresja punktu zamarzania

zjawisko depresji punktu zamarzania ma wiele praktycznych zastosowań. Płyn chłodnicy w samochodzie jest mieszaniną wody i glikolu etylenowego. Obniżenie punktu zamarzania zapobiega zamarzaniu grzejników w zimie. Solenie dróg wykorzystuje ten efekt, aby obniżyć temperaturę zamarzania lodu, na którym jest umieszczony. Obniżenie temperatury zamarzania pozwala na topienie się lodu ulicznego w niższych temperaturach, zapobiegając gromadzeniu się niebezpiecznego, śliskiego lodu., Powszechnie stosowany chlorek sodu może obniżyć temperaturę zamarzania wody do około -21 °C (-6 °F). Jeśli temperatura nawierzchni drogi jest niższa, NaCl staje się nieskuteczne i używane są inne sole, takie jak chlorek wapnia, chlorek magnezu lub mieszanina wielu. Sole te są nieco agresywne wobec metali, zwłaszcza żelaza, więc w portach lotniczych stosuje się bezpieczniejsze media, takie jak mrówczan sodu, mrówczan potasu, octan sodu, octan potasu.

depresja punktu zamarzania jest używana przez niektóre organizmy żyjące w ekstremalnie zimnych warunkach., Stworzenia te wykształciły środki, dzięki którym mogą wytwarzać wysokie stężenie różnych związków, takich jak sorbitol i glicerol. To podwyższone stężenie substancji rozpuszczonej zmniejsza temperaturę zamarzania wody wewnątrz nich, zapobiegając zamarzaniu ciała stałego, nawet gdy woda wokół nich zamarza lub gdy powietrze wokół nich staje się bardzo zimne. Przykłady organizmów wytwarzających związki przeciw zamarzaniu obejmują niektóre gatunki ryb żyjących w Arktyce, takie jak tęcza pachnąca, która wytwarza glicerol i inne cząsteczki, aby przetrwać w zamarzniętych estuariach w miesiącach zimowych., U innych zwierząt, takich jak żaba wiosenna (Pseudacris crucifer), molalność zwiększa się tymczasowo w reakcji na niskie temperatury. W przypadku żaby podglądacz temperatury zamarzania powodują rozpad glikogenu w wątrobie żaby na dużą skalę, a następnie uwalnianie ogromnych ilości glukozy do krwi.

za pomocą poniższego wzoru depresja punktu zamarzania może być używana do pomiaru stopnia dysocjacji lub masy molowej substancji rozpuszczonej., Ten rodzaj pomiaru nazywany jest krioskopią (Greckie cryo = zimno, scopos = obserwować; „obserwować zimno”) i polega na dokładnym pomiarze punktu zamarzania. Stopień dysocjacji mierzy się poprzez wyznaczenie czynnika van ' t Hoffa i, najpierw wyznaczając mB, a następnie porównując go z msolute. W takim przypadku Masa molowa substancji rozpuszczonej musi być znana. Masę molową substancji rozpuszczonej określa się przez porównanie mB z ilością rozpuszczonej substancji rozpuszczonej. W tym przypadku muszę być znany, a procedura jest przede wszystkim przydatna dla związków organicznych przy użyciu niepolarnego rozpuszczalnika., Krioskopia nie jest już tak powszechną metodą pomiaru, jak kiedyś, ale została włączona do podręczników na przełomie XX i XXI wieku. Jako przykład, był nadal nauczany jako użyteczna procedura analityczna w praktycznej Chemii Organicznej Cohena z 1910 roku, w której Masa molowa naftalenu jest oznaczana za pomocą urządzenia do zamrażania Beckmanna.

depresja punktu zamarzania może być również używana jako narzędzie do analizy czystości przy analizie różnicowej kalorymetrii skaningowej. Uzyskane wyniki są w Mol%, ale metoda ma swoje miejsce, gdzie inne metody analizy zawodzą.,

jest to również ta sama zasada działająca w obniżeniu temperatury topnienia obserwowanej, gdy temperatura topnienia nieczystej mieszaniny stałej jest mierzona za pomocą urządzenia do temperatury topnienia, ponieważ temperatury topnienia i zamarzania odnoszą się zarówno do przejścia fazowego ciecz-ciało stałe (choć w różnych kierunkach).

w zasadzie podniesienie punktu wrzenia i obniżenie punktu zamarzania mogą być stosowane zamiennie w tym celu., Jednak stała krioskopowa jest większa niż stała ebullioskopowa, a punkt zamarzania jest często łatwiejszy do precyzyjnego pomiaru, co oznacza, że pomiary przy użyciu depresji punktu zamarzania są bardziej precyzyjne.

zjawisko to ma również zastosowanie przy przygotowywaniu mieszanki mrożącej do użycia w maszynie do lodów. W tym celu stosuje się NaCl lub inną sól w celu obniżenia temperatury topnienia lodu.

wreszcie, pomiary FPD są stosowane w przemyśle mleczarskim, aby upewnić się, że mleko nie ma dodatkowej wody. Mleko o FPD powyżej 0.,509 °C jest uważana za nienaruszoną.