d, l-Sotalol jest niekardioselektywnym beta-blokerem o działaniu przeciwarytmicznym klasy III. Jest często używany do konwersji migotania przedsionków (AF) do normalnego rytmu zatokowego. Ponieważ leki klasy III zwiększają czas trwania potencjału czynnościowego i refraktorność w tkance przedsionkowej bez wpływu na przewodnictwo, teoretycznie uważa się je za idealne leki stosowane w leczeniu reentrycznych zaburzeń rytmu serca, takich jak AF., Dokonaliśmy przeglądu literatury oceniającej skuteczność sotalolu w przywracaniu rytmu zatokowego u pacjentów z ostrym lub przewlekłym AF. Dołączono artykuły zindeksowane na MEDLINE (1966-1996) i artykuły nie zidentyfikowane przez MEDLINE, które porównywały sotalol z placebo lub innym lekiem przeciwarytmicznym. Sotalol był istotnie gorszy od chinidyny w przemianie AF niedawnego wystąpienia (< 48 godzin) do rytmu zatokowego. U pacjentów, u których czas działania AF wynosił ponad 48 godzin, sotalol był istotnie mniej skuteczny niż chinidyna i porównywalny z placebo., Współczynniki konwersji dla sotalolu we wszystkich badaniach łącznie wynosiły od 8 do 49%. Opublikowane badania nie popierają leku do konwersji AF do rytmu zatokowego. Większe dobrze zaprojektowane badania są wymagane w celu oceny jego skuteczności i optymalnej dawki dla tego wskazania. Do czasu uzyskania dalszych danych, kardiowersja farmakologiczna z tradycyjnymi lekami przeciwarytmicznymi klasy i może być korzystniejsza, ponieważ są one skuteczne, szczególnie w przypadku niedawno stwierdzonego AF.