słowo „couplet” pochodzi od francuskiego słowa oznaczającego „dwa kawałki żelaza nitowane lub na zawiasach”. Termin „couplet” został po raz pierwszy użyty do opisania kolejnych wersów w Arkadii Sir P. Sidneya w 1590 roku: „w śpiewaniu niektórych krótkich kopletów, gdzie jeden początek halfe, drugi halfe powinien odpowiedzieć.”

podczas gdy kuplety tradycyjnie rymują się, nie wszystkie tak robią. Wiersze mogą używać białej spacji do oznaczania kupletów, jeśli nie rymują się. Kuplety w pentametrze jambicznym nazywane są kupletami heroicznymi., John Dryden w XVII wieku i Alexander Pope w XVIII wieku byli znani z pisania heroicznych kupletów. Epigramat poetycki występuje również w formie dwutygodnika. Kuplety mogą również pojawiać się jako część bardziej złożonych schematów rymowania, takich jak sonety.

Rymowanki to jeden z najprostszych schematów rymów w poezji. Ponieważ rym przychodzi tak szybko, ma tendencję do zwracania na siebie uwagi. Dobre kuplety rymujące mają tendencję do „eksplodowania”, ponieważ zarówno rymowanie, jak i pomysł szybko kończą się w dwóch liniach., Oto kilka przykładów kupletów rymowanych, gdzie sens, jak i dźwięk „rymuje”:

prawdziwy dowcip jest naturą do przewagi dress 'D; co często sądzono, ale ne' er tak dobrze wyraził. – Alexander Pope to, czy znajdziemy to, czego szukamy, jest bezczynne, biologicznie mówiąc. – Edna St. Vincent Millay (na końcu sonetu)

z drugiej strony, ponieważ Rymowanki mają tak przewidywalny schemat rymów, mogą czuć się sztuczne i plodding., Oto Papieska parodia przewidywalnych rymów jego epoki:

Gdzie-E ' ER znajdziesz „chłodny Zachodni powiew”, w następnej linijce „szepcze przez drzewa;” jeśli krystaliczne strumienie „z przyjemnymi szmerami pełzają”, czytelnik jest zagrożony (nie na próżno) „snem.”