Portret dynastii Song z cesarskiego egzaminu.examinations pin; pinyin: kējǔ), były istotną częścią chińskiej administracji rządowej od ich wprowadzenia w okresie dynastii Han (206 p. n. e.do 220 p. n. e.) aż do ich zniesienia podczas prób modernizacji Qing w 1905 roku. System egzaminacyjny został usystematyzowany w czasach dynastii Sui (581-618) jako oficjalna metoda rekrutacji biurokratów., Jego celem było zapewnienie, że mianowanie na urzędnika rządowego było oparte na zasługach, a nie na faworyzowaniu lub dziedziczeniu. Teoretycznie każdy dorosły mężczyzna w Chinach, niezależnie od jego bogactwa lub statusu społecznego, może zostać wysokiej rangi urzędnikiem rządowym, zdając egzamin Cesarski. Egzaminy odbywały się na czterech poziomach: lokalnym, prowincjonalnym, metropolitalnym i krajowym. Kandydaci na znajomość klasyków konfucjańskich, umiejętność pisania i „pięć studiów:” strategia wojskowa, prawo cywilne, dochody i podatki, Rolnictwo i geografia., Chociaż zdawało je tylko około 5 procent tych, którzy je przyjęli, egzaminy służyły utrzymaniu jedności kulturowej i konsensusu w sprawie podstawowych wartości i zapewniły identyfikację wykształconej elity z celami i wartościami narodowymi, a nie regionalnymi.

Chiński system służby cywilnej służył później jako model dla Systemów służby cywilnej, które rozwinęły się w innych krajach azjatyckich i zachodnich.,

This article contains Chinese text.
Without proper rendering support, you may see question marks, boxes, or other symbols instead of Chinese characters.,

Historia egzaminów cesarskich

chiński cesarz podczas egzaminu na służbę cywilną, malarstwo dynastii Song

kolejne chińskie dynastie były zwykle ustanawiane poprzez podbój wojskowy, czasami przez cesarzy, którzy powstali z skromnych początków dzięki swoim umiejętnościom strategicznym i zdolności do organizowania swoich ludzi., Władcy Ci potrzebowali dużej liczby inteligentnych i dobrze wykształconych biurokratów, aby skutecznie zarządzać swoimi domenami. System egzaminów ze służby cywilnej stał się środkiem do stworzenia takiego organu zdolnych urzędników. Mianowanie na stanowiska w służbie cywilnej nie miało opierać się na faworyzowaniu lub dziedziczeniu przywilejów, ale na możliwościach poszczególnych kandydatów, o czym świadczy ich występ w egzaminach na służbę cywilną.,

Dynastie Qin i Han

pierwsze scentralizowane chińskie Imperium biurokratyczne powstało za panowania dynastii Qin (dynastia Ch 'in; 秦朝; CH' IN CH ' ao) (221 p. n. e. – 206 p. n. e.). Nominacje do biurokracji Qin opierały się na zaleceniach wybitnych arystokratów i obecnych urzędników i powszechnie przyjmowano, że kandydaci muszą pochodzić z arystokracji. Początki systemu egzaminacyjnego służby cywilnej, zwanego systemem dziewięciu Rang, można przypisać dynastii Han (206 p. n. e.do 220 p. n. e.). w 124 p. n. e.,, za panowania cesarza Han Wu-Ti, założono uniwersytet Cesarski, który kształci urzędników w zakresie zasad konfucjańskiego rządu.

do 115 p. n. e.powstał już program nauczania. Uczeni byli testowani pod kątem biegłości w sześciu sztukach: muzyce, łucznictwie i jeździectwie, arytmetyce, pisaniu oraz znajomości rytuałów i ceremonii, zarówno publicznych, jak i opisanych w pięciu klasykach., Program nauczania został następnie rozszerzony o „pięć studiów:” strategia wojskowa, prawo cywilne, dochody i podatki, Rolnictwo i geografia, oprócz klasyków konfucjańskich.

Dynastie Sui i T ' ang

Dynastia Sui (581-618) przyjęła system egzaminów Han, systematyzując go jako oficjalną metodę rekrutacji biurokratów. Sui wprowadziło zasadę, że urzędnicy prefektury muszą być mianowani przez rząd centralny, a nie lokalnych arystokratów, oraz że lokalna milicja ma podlegać urzędnikom wyznaczonym przez rząd centralny.,

w okresie dynastii T ' ang (618-907) powstał system lokalnych szkół przygotowujących uczonych do egzaminów ze służby cywilnej. Ci, którzy mieli nadzieję wejść na wyższe poziomy biurokracji, rywalizowali następnie w egzaminach chin-shih, które sprawdzały ich wiedzę o konfucjańskich klasykach. Badania te stopniowo stały się głównym środkiem doboru urzędników państwowych; pod koniec dynastii t ' ang stara arystokracja została zastąpiona przez szlachtę uczoną.

Dynastia Sung

system służby cywilnej osiągnął swój szczyt w okresie dynastii Sung (960-1279)., W całych Chinach założono szkoły publiczne z korzyścią dla tych, którzy byli utalentowani, ale ubodzy. Urzędnikom związanym krwią lub małżeństwem zabroniono wspólnego prowadzenia interesów, a członkom i krewnym rodziny cesarskiej nie pozwolono na zajmowanie wysokich stanowisk. Ustanowiono system meritum, w którym każdy, kto nominował osobę do awansu, był w pełni odpowiedzialny za jej zachowanie.

urzędnicy wyższego szczebla rekrutowali się, zdając stopień chin-shih., Po 1065 r. egzaminy chin-shih odbywały się co trzy lata i były otwarte dla każdego, kto zdał egzaminy kwalifikacyjne na poziomie lokalnym.

Dynastie Ming i Qing

arkusz pytań do egzaminu kapitałowego 1894

system służby cywilnej osiągnął swoją ostateczną formę za czasów dynastii Ming (1368-1644) i został przyjęty niemal nienaruszony przez następczynię dynastii Qing (1644-1911 / 12)., Żaden urzędnik nie mógł służyć w swoim rodzinnym okręgu, a urzędnicy byli zmieniani co trzy lata, aby uniemożliwić hem zbudowanie bazy władzy. Egzaminy ze służby cywilnej odbywały się w trzech etapach: hsiu-ts ' AI („kultywowany talent”), odbywający się na poziomie lokalnym prefektury; chü-jen („polecany człowiek”), odbywający się w stolicy prefektury; i chin-shih, odbywający się w Pekinie., Przejście chin-shih było wymogiem wysokiego urzędu, ale inne stopnie dawały przywileje, takie jak zwolnienie ze służby pracy i kar cielesnych, stypendia rządowe i dopuszczenie do statusu wyższej szlachty (chü-jen).Tematyka egzaminów ograniczała się do czterech ksiąg i pięciu klasyków konfucjanizmu. Regionalne kontyngenty rekrutacyjne zostały ustalone, aby zapobiec dominacji jednego regionu, i podjęto środki ostrożności przed oszustwami., Forma pracy egzaminacyjnej stała się stylizowanym „ośmionogim esejem” (pa-ku wen-chang), który miał osiem głównych nagłówków, używał 700 znaków lub mniej i zajmował się tematami zgodnie z pewnym ustalonym sposobem.

do roku 1370 egzaminy trwały od 24 do 72 godzin i były prowadzone w wolnych, izolowanych salach egzaminacyjnych, czasami jednak odbywały się w boksach. Małe pokoje wyposażone w dwie deski, które mogą być umieszczone razem, tworząc łóżko, lub umieszczone na różnych poziomach, aby służyć jako biurko i krzesło., Aby uzyskać obiektywizm w ocenie, kandydaci byli identyfikowani według numeru, a nie nazwiska, a odpowiedzi egzaminacyjne zostały ponownie skopiowane przez trzecią osobę przed oceną, aby zapobiec rozpoznaniu pisma kandydata.

egzaminy były często krytykowane, ponieważ zdolność do zrobienia dobrze na egzaminie niekoniecznie odzwierciedlała zdolność do dobrego rządzenia, a ponieważ dawały pierwszeństwo stylowi nad treścią i oryginalnością myśli., Egzaminy konfucjańskie zostały ostatecznie zniesione przez dynastię Qing w 1905 roku w ramach jej programu modernizacji, a system służby cywilnej został obalony wraz z rządem Qing w rewolucji 1911 roku.

krótkotrwały reżim Taiping był pierwszym w historii Chin, który dopuszczał kobiety jako kandydatki do systemu egzaminacyjnego.

Po upadku dynastii Qing w 1911 roku, Dr, Sun Yat-sen, przywódca nowo powstałej Republiki Chińskiej, opracował podobne procedury dla nowego systemu politycznego za pośrednictwem instytucji o nazwie egzamin Yuan, chociaż został on szybko zawieszony z powodu zawirowań spowodowanych przez regionalnych watażków i japońskiej inwazji między dwiema wojnami światowymi. Po klęsce Japonii w 1947 r. administracja Kuomintangu reaktywowała Examination Yuan, ale dwa lata później przeniosła się na Tajwan po zwycięstwie Komunistycznej Partii Chin w Chińskiej Wojnie Domowej., Badanie Yuan nadal istnieje jako jeden z pięciu oddziałów rządu w Republice Chińskiej na Tajwanie.

cel Imperialnego systemu egzaminacyjnego

kandydaci zbierający się wokół ściany, gdzie zostały opublikowane wyniki. Ogłoszenie to było znane jako” releasing the roll ” (releasing), termin, który jest nadal w nowoczesnym użyciu. (c., 1540, przez Qiu Ying)

teoretycznie każdy dorosły mężczyzna w Chinach, niezależnie od jego bogactwa lub statusu społecznego, może stać się wysokiej rangi urzędnikiem rządowym, zdając egzamin Cesarski, chociaż w niektórych dynastiach Członkowie klasy kupieckiej byli wykluczeni. W rzeczywistości, ponieważ proces nauki do egzaminu był czasochłonny i kosztowny( jeśli zatrudniano nauczycieli), większość kandydatów pochodziła z niewielkiej grupy stosunkowo zamożnej ziemiańskiej szlachty., Jednak w historii Chin istnieje wiele przykładów osób, które przeszły z niskiego statusu społecznego do politycznego znaczenia poprzez sukces w egzaminie cesarskim. Pod wpływem niektórych dynastii biurokracja cesarska stała się skorumpowana, egzaminy zostały zniesione, a oficjalne stanowiska były sprzedawane lub nadawane jako nagrody polityczne. W tym czasie morale społeczeństwa spadło, a niektóre rodzaje reform były często wprowadzane w celu przywrócenia tradycyjnych wartości konfucjańskich w rządzie.,

w późnych cesarskich Chinach system egzaminów i związane z nim metody rekrutacji do centralnej biurokracji były głównymi mechanizmami, za pomocą których rząd centralny chwytał i utrzymywał lojalność lokalnych elit. Ich lojalność zapewniła integrację państwa chińskiego i przeciwdziałała tendencjom do autonomii regionalnej i rozpadu scentralizowanego systemu., System egzaminacyjny rozdzielał nagrody według kontyngentów prowincjonalnych i prefekturalnych, co oznaczało, że urzędnicy cesarscy byli rekrutowani z całego kraju, w liczbie proporcjonalnej do liczby ludności każdej prowincji. Elitarne jednostki w całych Chinach, nawet w niekorzystnych regionach peryferyjnych, miały szansę na sukces w egzaminach i osiągnięcie korzyści z sprawowania urzędu.

System egzaminacyjny służył również utrzymaniu jedności kulturowej i konsensusu w sprawie podstawowych wartości., Jednolitość treści egzaminów sprawiła, że lokalne elity i aspiranci polityczni w całych Chinach byli wpajani tymi samymi wartościami. Chociaż tylko niewielki ułamek (około 5 procent) osób, które próbowały zdać egzaminy i otrzymać tytuły, przygotowanie i nadzieja na ewentualny sukces na kolejnym egzaminie podtrzymywały zainteresowanie tych, którzy je podjęli., Ci, którzy nie zdali egzaminu-większość kandydatów nie utraciła bogactwa ani lokalnej pozycji społecznej; jako oddani wyznawcy konfucjańskiej ortodoksji służyli, bez korzyści z nominacji państwowych, jako nauczyciele, mecenasi sztuki i kierownicy lokalnych projektów, takich jak prace nawadniające, szkoły lub fundacje charytatywne.

w późnych tradycjach Chin edukacja była ceniona, ponieważ sukces w egzaminach zapewniał wzrost mobilności społecznej., Ogólnym wynikiem systemu egzaminacyjnego i związanego z nim programu studiów była jednolitość kulturowa i identyfikacja wykształconej elity z celami i wartościami narodowymi, a nie regionalnymi. Ta samoświadoma tożsamość narodowa nadal leży u podstaw nacjonalizmu, który był tak ważny w chińskiej polityce w XX i XXI wieku.

treść i struktura egzaminów ze służby cywilnej

zdawano egzaminy na poziomie lokalnym, wojewódzkim, metropolitalnym i krajowym., Egzaminy Okręgowe sprawdzały kandydatów pod kątem znajomości klasyki konfucjańskiej oraz umiejętności komponowania poezji na zadane tematy przy użyciu ustalonych form poetyckich i kaligrafii. Egzaminy na poziomie wojewódzkim sprawdzały kandydatów pod kątem ich wiedzy z zakresu klasyki. Kandydat, który zdał egzamin na poziomie wojewódzkim, był określany jako juren (recommended man) i kwalifikował się do poziomu krajowego.

na szczeblu krajowym, oprócz zwykłych egzaminów opartych na klasyce, kandydaci byli badani pod kątem umiejętności analizowania współczesnych problemów politycznych., Osoba, która pomyślnie zdała egzamin państwowy, została podniesiona do poziomu jinshih (prezentowanego uczonego). Okazjonalnie na mocy dekretu cesarskiego odbywały się bardzo prestiżowe egzaminy specjalne.

wskaźnik sukcesu w egzaminach na służbę cywilną był niski i ograniczony kontyngentami regionalnymi; w okresie dynastii Tang wskaźnik ten wynosił około dwóch procent. Osobiste cierpienia, jakich doświadczają osoby przygotowujące się do egzaminów i przystępujące do nich, stały się częścią chińskiego folkloru., Wielu kandydatów nie powiodło się wielokrotnie, a niektórzy popełnili samobójstwo z powodu hańby, jaką ich porażka przyniosła ich rodzinom. Inni kontynuowali zdawanie egzaminów nawet wtedy, gdy stali się starymi, siwymi mężczyznami. Klany lub rodziny tych, którzy awansowali przez szeregi, zdając te egzaminy, również wzrosły w prestiżu społecznym i bogactwie.

merytokratyczny charakter tych egzaminów odnotowano w historii Chin: w okresie dynastii Ming około 47 procent tych, którzy zdali egzaminy na najwyższym poziomie, pochodziło z rodzin bez oficjalnych powiązań.,

rodzaje stopni

sala Egzaminacyjna z 7500 komórek, Guangdong, 1873.

są to niektóre z rodzajów stopni, które były oferowane:

  • Shēngyuán (生員), zwany także xiùcái (秀才), licencjat; administrowany na egzaminach odbywających się na poziomie powiatu każdego roku.,
    • Anshou, (案首)w shēngyuán kto zajął #1
    • Gongsheng (貢生), starszy student
  • Jǔrén (舉人) prowincji magisterskich, wyznaczyć na poziomie województw, co trzy lata
    • Jieyuan (解元) jǔrén kto zajął #1.
    • Хуэйюань (會元), jǔrén kto zajął #1 w предквалификации
    • Gongshi (貢士), jǔrén, które odbyły się предквалификацию
  • Jìnshì (進士) metropolita absolwent, będąc w stolicy raz na trzy lata
    • Цзиньши Джиди (進士及第) Цзиньши, które weszły do pierwszej klasy w Цзиньши examiniation.,
    • Zhuangyuan (狀元), jìnshì, który zajął pierwsze miejsce w klasie (w egzaminie Jinshi) .
    • Bangyan (榜眼), jìnshì, który zajął 2 miejsce w pierwszej klasie.
    • Tanhua (探花), jìnshì, który zajął 3 miejsce w pierwszej klasie.
    • Jinshi Chushen (進士出身) jìnshì, którzy zajęli drugie miejsce w egzaminie Jinshi.
    • Tong Jinshi Chushen (同進士出出) jìnshì, którzy zajęli trzecie miejsce w klasyfikacji Jinshi.

wpływ

Chiński system egzaminów cesarskich miał międzynarodowe wpływy w całej Azji Wschodniej., Był kopiowany przez dynastię Goryeo i Joseon dla klasy Yangban w Korei (zob. Gwageo) aż do jej aneksji przez Japonię. Był również kopiowany w Wietnamie w latach 1075-1919. Japonia używała podobnego systemu egzaminacyjnego w okresie Heian dla promocji drobnej szlachty; został zastąpiony przez system dziedziczny w epoce samurajów.

sugerowano, że chiński Imperialny system egzaminacyjny miał istotny wpływ na raport Northcote-Trevelyana, a tym samym na reformę służby cywilnej w Indiach Brytyjskich, a później w Wielkiej Brytanii., Pod koniec XIX i na początku XX wieku przyjęcie do brytyjskiej administracji cywilnej zależało od sukcesu w egzaminie na studiach klasycznych.

dalekosiężne wpływy

„systemy egzaminacyjne stosowane w większości krajów są kopiowane z systemu brytyjskiego. A pochodzenie brytyjskiego systemu egzaminacyjnego rzeczywiście pochodziło z Chin”, stwierdził Dr., Sun Yat-sen (1866-1925), w swojej pięcioosobowej konstytucji, która utworzyła osobny organ, zwany egzamin Yuan, do nadzorowania procesu egzaminacyjnego, wraz z czterema innymi organami były odpowiedzialne za władzę ustawodawczą, wykonawczą, sądowniczą i nadzorczą w jego rządzie.Na początku 1621 roku książka Roberta Burtona „Anatomia melancholii” wywołała panikę wśród brytyjskiej arystokracji, kwestionując przywileje, którymi cieszyła się arystokracja, i sugerując wprowadzenie cesarskiego systemu egzaminacyjnego Chin., Dwa wieki później, w 1855 roku, w Wielkiej Brytanii oficjalnie ustanowiono system egzaminów cywilnych.”Dziś Zachodni uczeni powszechnie uznają, że chiński imperialny system egzaminacyjny wywarł bezpośredni wpływ na nowoczesny system egzaminacyjny służby cywilnej na Zachodzie”, powiedział Li Shiyu, gość wystawy i badacz z Instytutem Historii Chińskiej Akademii Nauk Społecznych.,

Złote listy cesarskiego egzaminu z dynastii Qing

egzamin Pałacowy był ostatnim etapem w sekwencji egzaminów rekrutacyjnych do służby cywilnej w okresie dynastii Qing (1644-1911). Egzamin ten został przygotowany i przewodniczył osobiście cesarzowi i odbył się w sali zachowania harmonii w Pałacu Królewskim. Ci, którzy zdali egzamin, otrzymali tytuł Jin Shi (进士). Zostali oni wybrani w trzech kategoriach, a nazwiska wybranych kandydatów zostaną zapisane na żółtym arkuszu zwanym ” Złotą listą „lub” żółtą listą”.,”Istniały dwa rodzaje Złotych list, mała, która miała być przekazana cesarzowi, i duża, która miała być wystawiona przed bramą Chang An. Duża Złota lista miała 150 – 220cm długości i 80-90cm szerokości. Został napisany zarówno w języku chińskim, jak i mandżurskim, tuszem Chińskim i stemplowany pieczęcią cesarza. Język mandżurski był pisany od lewej do prawej, podczas gdy chiński był pisany od prawej do lewej. Oba języki zostały połączone w środku pisma datami oraz mandżurskim i Chińskim znakiem listy słów (榜)., Gazeta zaczynała się od cesarskiej komendy, a następnie od imiennych list zwycięskich kandydatów dla każdej z trzech kategorii. Pieczęć cesarza umieszczano na datach obu języków, a także tam, gdzie spotykały się krawędzie dokumentów. Sznury do kątowania były mocowane co metr wzdłuż górnej krawędzi papieru. Mała złota lista miała 100 cm długości i 35 cm szerokości, tak samo jak duża pod względem stylu i treści, ale bez pieczęci cesarza.,

w zbiorach pierwszych archiwów historycznych znajduje się ponad 200 fragmentów małych i dużych Złotych list, obejmujących okres od szóstego roku panowania cesarza Kangxi (1667) do 29 roku panowania cesarza Guangxu (1903). Wszystkie dokumenty są napisane w pięknej kaligrafii i można je uznać za dzieła sztuki same w sobie.,

patrz również

  • Historia Chin
  • chińskie teksty Klasyczne
  • System dziewięciu Rang
  • Edukacja w Chińskiej Republice Ludowej
  • uczeni-biurokraci
  • Akademia Hanlin
  • Akademia Donglin

notatki

  1. Chiński Imperialny System egzaminacyjny, konfucjanizm i chiński system scholastyczny. California State Poly, Pomona. 24.08.2007.
  2. California State Poly, Pomona.
  3. Chiński Imperialny System egzaminacyjny, konfucjanizm i Chiński System Scholastyczny. California State Poly, Pomona., 24.08.2007.
  4. Starożytne egzaminy cesarskie o współczesnym znaczeniu, China.org.cn / align = „right” / 24 sierpnia 2007
  5. Chiny-Złote listy cesarskiej dynastii Qing, UNESCO. 24.08.2007.
  • Chafee, John W. the Thorny Gates of Learning in Sung China. ISBN 0791424243
  • Lee, Thomas H. C. Government Education and Examinations in Sung China, 960-1278. Hong Kong: Chinese University Press; New York: St. Martin ' s Press; London: Palgrave-Macmillan, 1985., ISBN 0312341318
  • Mayers, William Frederick, and G. M. H. Playfair. The Chinese Government: A Manual of Chinese Titles, Categorially Arranged and Explained, with aneksem. 3 ed. Shanghai: Kelly &
  • Miyazaki, Ichisada. Chiński egzamin Piekielny: egzaminy Służby Cywilnej w cesarskich Chinach. reprint 1981 ISBN 0300026390

Credits

New World Encyclopedia writers and editors przepisał i uzupełnił artykuł Wikipedii zgodnie ze standardami New World Encyclopedia., Ten artykuł jest zgodny z warunkami licencji Creative Commons CC-by-sa 3.0 (CC-by-sa), które mogą być używane i rozpowszechniane z odpowiednim przypisaniem. Zgodnie z warunkami tej licencji należy się uznanie, które może odnosić się zarówno do autorów nowej encyklopedii świata, jak i bezinteresownych wolontariuszy Wikimedia Foundation. Aby zacytować ten artykuł, Kliknij tutaj, aby wyświetlić listę akceptowalnych formatów cytowania.,Historia wcześniejszych prac wikipedystów jest dostępna dla badaczy tutaj:

  • Imperial_examination history

historia tego artykułu od czasu jego importu do nowej encyklopedii świata:

  • Historia „Imperial Examinations (Keju)”

Uwaga: mogą obowiązywać pewne ograniczenia dotyczące korzystania z poszczególnych obrazów, które są oddzielnie licencjonowane.

ten artykuł zawiera materiały z Biblioteki Kongresu, które uważa się za należące do domeny publicznej.

Articles

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *