działania niepożądane
ciężkie działania niepożądane z ARIMIDEX występujące u mniej 1 na 10 000 pacjentów, to: 1) reakcje skórne, takie jak zmiany, owrzodzenia lub blizny; 2) reakcje alergiczne z obrzękiem twarzy, warg, języka i/lub ortroat. Może to powodować trudności w połykaniu i (lub)oddychaniu; oraz 3) zmiany w wynikach badań czynności wątroby, w tym zapalenie wątroby z objawami, które mogą obejmować ogólne uczucie złego samopoczucia, bez żółtaczki, bólu wątroby lub obrzęku wątroby.,
częste działania niepożądane (występujące z częstością ≥ 10%) u kobiet przyjmujących ARIMIDEX obejmowały: uderzenia gorąca, astenia, zapalenie stawów, ból, bóle stawów, nadciśnienie, depresję,nudności i wymioty, wysypkę, osteoporozę, złamania, ból pleców, bezsenność, ból głowy,ból kości, obrzęk obwodowy, zwiększony kaszel, duszność, zapalenie gardła i obrzęk limfatyczny.
w badaniu ATAC najczęściej zgłaszano adversereaction ( > 0.,1%) prowadzące do przerwania leczenia w obu grupach były uderzenia gorąca, chociaż w grupie leczonej ARIMIDEX było mniej pacjentów, którzy przerwali terapię w wyniku uderzeń gorąca.
ze względu na to, że badania kliniczne prowadzone są w Warunkach powszechnych, częstość działań niepożądanych obserwowanych w badaniach klinicznych produktu adrug nie może być bezpośrednio porównywana z częstością obserwowaną w badaniach klinicznych innego leku i może nie odzwierciedlać częstości obserwowanej w praktyce.
doświadczenia z badań klinicznych
leczenie Adiuwantowe
dane dotyczące działań niepożądanych związanych z leczeniem adiuwantowym są oparte na badaniu ATAC ., Mediana czasu trwania leczenia uzupełniającego dla oceny bezpieczeństwa wynosiła 59,8 miesiąca i 59,6 miesiąca dla pacjentówzżywających ARIMIDEX w dawce 1 mg i tamoksyfen w dawce 20 mg, odpowiednio.
działania niepożądane występujące z częstością co najmniej 5% w każdej grupie leczonej w czasie leczenia lub w ciągu 14 dni od zakończenia leczenia przedstawiono w tabeli 1.,
Tabela 1 :działania niepożądane występujące z częstością co najmniej 5% w każdej grupie leczonej podczas leczenia lub w ciągu 14 dni od zakończenia leczenia w badaniu ATAC*
niektóre działania niepożądane i zestawienie działań niepożądanych zostały prospektywnie określone do analizy, w oparciu o znane właściwości farmakologiczne i profile działań niepożądanych dwóch leków (patrz Tabela 2).,
Tabela 2 : Liczba pacjentówz wcześniej określonymi działaniami niepożądanymi w badaniu ATAC*
niedokrwienne zdarzenia sercowo-naczyniowe
pomiędzy ramionami leczenia w ogólnej populacji 6186 pacjentów nie stwierdzono statystycznej różnicy w epizodach sercowo-naczyniowych w przebiegu choroby niedokrwiennej (4% ARIMIDEX vs 3% tamoksyfen).
u kobiet z istniejącą wcześniej chorobą niedokrwienną serca 465/6186 (7,5%) częstość występowania niedokrwiennych zdarzeń sercowo-naczyniowych wynosiła 17% u pacjentów przyjmujących ARIMIDEX i 10% u pacjentów przyjmujących tamoksyfen. U tego pacjentapopulacja dławica piersiowa została zgłoszona u 25/216 (11 .,6%) pacjentów otrzymujących Arimidex i 13/249 (5,2%) pacjentów otrzymujących tamoksyfen; zawał mięśnia sercowego odnotowano u 2/216 (0,9%) pacjentów otrzymujących ARIMIDEX i 8/249 (3,2%)pacjentów otrzymujących tamoksyfen.
gęstość mineralna kości
wyniki badania Atac bone substudium w wieku 12 i 24 miesięcy wykazały, że u pacjentów otrzymujących ARIMIDEX stwierdzono średnie zmniejszenie gęstości mineralnej kości lędźwiowej kręgosłupa i całkowitej gęstości mineralnej kości biodrowej (BMD) w porównaniu z azeliną. U pacjentów otrzymujących tamoksyfen stwierdzono średnie zwiększenie BMD zarówno kręgosłupa lędźwiowego, jak i całkowitego biodra w porównaniu do wartości wyjściowych.,
ponieważ ARIMIDEX obniża krążący poziom estrogenu, może powodować zmniejszenie gęstości mineralnej kości.
w badaniu po wprowadzeniu leku do obrotu oceniano łączny wpływ arimidexu i ryzedronianu bisfosfonianów na zmiany w stosunku do wartości wyjściowych BMD i wskaźników resorpcji i tworzenia się kości u kobiet po menopauzie z wczesnym rakiem piersi z hormonoreceptorem. Wszyscy pacjenci otrzymywali suplementację wapnia i witaminy D. Po 12 miesiącach u pacjentów nie otrzymujących bisfosfonianów obserwowano niewielkie zmniejszenie gęstości kości lędźwiowej kręgosłupa.,Leczenie bisfosfonianami zachowało gęstość kości u większości pacjentów z ryzykiem złamania.
kobiety po menopauzie z wczesnym rakiem piersi, które mają być leczone ARIMIDEXEM, powinny mieć stan kości zarządzany zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia już dostępnymi dla kobiet po menopauzie o podobnym ryzyku złamania kruchości.
Cholesterol
podczas badania ATAC u większej liczby pacjentów otrzymujących Arimidex odnotowano zwiększenie stężenia cholesterolu w surowicy krwi w porównaniu do pacjentów otrzymujących amoksyfen (odpowiednio 9% w porównaniu do 3, 5%).,
badanie po wprowadzeniu leku do obrotu oceniało również potencjalny wpływ arimidexu na profil lipidowy. W podstawowej analizie populacji lipidów (ARIMIDEX w monoterapii) nie stwierdzono klinicznie istotnej zmiany wartości wyjściowej LDL-Cfrom do 12 miesięcy i HDL-C od wartości wyjściowej do 12 miesięcy.
w drugorzędowej populacji lipidów(ARIMIDEX+ryzedronian) również nie stwierdzono klinicznie istotnych zmian w ildl-C i HDL-C od wartości wyjściowych do 12 miesięcy.,
w obu populacjach lipidów nie stwierdzono klinicznie znaczącej różnicy w cholesterolu całkowitym (TC) lub trójglicerydach w surowicy (TG) po 12 miesiącach w porównaniu z wartościami początkowymi.
w tym badaniu leczenie przez 12 miesięcy Arimideksalonem miało neutralny wpływ na profil lipidowy. Leczenie skojarzone zarimidexem i ryzedronianem miało również neutralny wpływ na profil lipidowy.,
badanie dostarcza dowodów na to, że kobiety po menopauzie z wczesnym rakiem piersi, które mają być leczone ARIMIDEXEM, powinny być badane zgodnie z aktualnymi wytycznymi Krajowego Programu Edukacji cholesterolowej w zakresie zarządzania ryzykiem wewnątrznaczyniowym u poszczególnych pacjentów z objawami LDL.
inne działania niepożądane
u pacjentów otrzymujących ARIMIDEX stwierdzono zwiększenie częstości schorzeń stawów (w tym zapalenia stawów, artrozy i bóle stawów) w porównaniu z pacjentami otrzymującymi tamoksyfen., Pacjenci otrzymujący ARIMIDEX mieli wzrostprzekazywanie wszystkich złamań (w szczególności złamań kręgosłupa, biodra i nadgarstka) w porównaniu z pacjentami otrzymującymi tamoksyfen .
krwawienie z pochwy występowało częściej u pacjentów leczonych amoksyfenem w porównaniu do pacjentów leczonych ARIMIDEXEM odpowiednio 317 (10%)w porównaniu do 167 (5%).
u pacjentów otrzymujących ARIMIDEX częstość występowania gorąca, krwawienia z pochwy, upławy, raka endometrium, zdarzeń zakrzepowo-zatorowych żył i niedokrwiennych zdarzeń naczyniowo-mózgowych była mniejsza niż u pacjentów otrzymujących tamoksyfen.,
10-letnia Mediana wyników bezpieczeństwa obserwacji z badania ATAC
wyniki są zgodne z wcześniejszymi analizami.
ciężkie działania niepożądane były podobne pomiędzy ARIMIDEXEM (50%) i tamoksyfenem (51%).
- zdarzenia sercowo-naczyniowe były zgodne ze znanymi profilami bezpieczeństwa ARIMIDEXU i tamoksyfenu.
- skumulowana częstość występowania wszystkich pierwszych złamań (zarówno ciężkich, jak i nietrwałych, występujących podczas leczenia lub po jego zakończeniu) była większa w grupie otrzymującej ARIMIDEX (15%) w porównaniu do grupy otrzymującej tamoksyfen (11%)., Zwiększenie częstości pierwszych złamań podczas leczenia nie utrzymywało się w okresie obserwacji po zakończeniu leczenia.
- skumulowana częstość występowania nowych pierwotnych nowotworów była podobna w grupie ARIMIDEX (13,7%) w porównaniu do grupy tamoksyfenu (13,9%). Zgodnie z wcześniejszymi analizami, rak endometrium był wyższy w grupie tamoksyfenu (0,8%) w porównaniu do grupy ARIMIDEX (0,2%).
- całkowita liczba zgonów (w trakcie leczenia lub poza badaniem) była podobna w obu grupach., W grupie leczonej tamoksyfenem było więcej zgonów związanych z rakiem piersi niż w grupie leczonej ARIMIDEXEM.
leczenie pierwszego rzutu
działania niepożądane występujące z częstością co najmniej 5% w obu grupach badanych w badaniach 0030 i 0027 w trakcie lub w ciągu 2 tygodni od zakończenia leczenia przedstawiono w tabeli 3.,
Tabela 3 : Działania niepożądane występujące z prawdopodobieństwem co najmniej 5% w badaniach 0030 i 0027
rzadziej występujące objawy przeciwne występujące u pacjentów otrzymujących ARIMIDEX l mg w obu badaniach 0030 lub w badaniu 0027 były podobne do tych zgłaszanych w przypadku leczenia drugiego rzutu.
na podstawie wyników terapii drugiego rzutu i ustalonego profilu bezpieczeństwa tamoksyfenu, przeanalizowano statystycznie działania 9 wstępnie określonych kategorii zdarzeń niepożądanych potencjalnie związanych przyczynowo z jedną lub obiema terapiami ze względu na ich farmakologię., Nie obserwowano istotnych różnic pomiędzy grupami leczonymi.
Tabela 4 : liczba pacjentów z wcześniej określonymi działaniami niepożądanymi w badaniach 0030 i 0027
leczenie drugiego rzutu
ARIMIDEX był tolerowany w dwóch kontrolowanych badaniach klinicznych(tj. badaniach 0004 i 0005), przy czym mniej niż 3, 3% pacjentów leczonych ARIMIDEXEM i 4, 0% pacjentów leczonych octanem megestrolu wycofało się z powodu działania niepożądanego.
głównym działaniem niepożądanym częściej występującym w przypadku octanu Arimidexthanu megestrolu była biegunka., w każdej z grup leczonych w tych dwóch kontrolowanych badaniach klinicznych, niezależnie od Związku przyczynowego, przedstawiono poniżej:
Tabela 5 :Liczba (N) i odsetek pacjentów z niepożądanymi reakcjami w badaniach 0004 i 0005
ciało jako całość: zespół grypy; gorączka; szyjka macicy; złe samopoczucie; przypadkowe obrażenia; zakażenie
układ sercowo-naczyniowy: nadciśnienie tętnicze;zakrzepowe zapalenie żył
wątroba: zwiększone stężenie Gamma GT; zwiększone stężenie SGOT; zwiększone stężenie SGPT hematologiczne: niedokrwistość; leukopenia
metaboliczne i odżywcze: zwiększenie aktywności alkalynefosfatazy; zmniejszenie masy ciała
średnie całkowite stężenie cholesterolu w surowicy krwi wzrosło o 0.,5 mmol / L u pacjentów otrzymujących ARIMIDEX. Wykazano, że zwiększenie stężenia cholesterolu LDL przyczynia się do tych zmian.,
układ mięśniowo-szkieletowy: bóle mięśniowe; bóle stawów;złamania patologiczne
nerwowy: senność; splątanie;bezsenność; lęk; nerwowość
układ oddechowy: zapalenie zatok; zapalenie oskrzeli; nieżyt nosa
skóra i przydatki: przerzedzenie włosów (łysienie); świąd
układ moczowo-płciowy: zakażenie dróg moczowych; ból piersi
występowanie następujących grup reakcji potencjalnie związanych przyczynowo z jedną lub obiema terapiami, ponieważ w farmakologii analizowano statystycznie: ciężar ciała, obrzęki, choroby zakrzepowo-zatorowe, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uderzenia gorąca i suchość pochwy., Te sześć grup oraz działania niepożądane obserwowane w grupach zostały prospektywnie określone. Wyniki są pokazane w tabeli.
Tabela 6 : liczba (n) i odsetek pacjentów z działaniami niepożądanymi określonymi w badaniach 0004 i 0005
po wprowadzeniu leku do obrotu
te działania niepożądane pochodzą dobrowolnie z populacji o niepewnej wielkości. W związku z tym nie jest zawsze możliwe wiarygodne oszacowanie ich częstotliwości lub ustalenie związku przyczynowego z ekspozycją na lek.,
- zaburzenia wątroby i dróg żółciowych, w tym zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej, aminotransferazy alaninowej, aminotransferazy asparaginianowej, gamma-GT i bilirubiny; zapalenie wątroby
- wysypka, w tym zaburzenia śluzówkowo-skórne, takie jak rumień wielopostaciowy i Zespół Stevensa-Johnsona
- reakcje alergiczne, w tym obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka i anafilaksja
- bóle mięśni, palca spustowego i hiperkalcemia (z lub bez parathormon)
przeczytaj całą informację FDA dotyczącą leku Arimidex (anastrozol)
Dodaj komentarz