gdy organizm jest zakażony paciorkowcami, wytwarza przeciwciała przeciwko różnym antygenom wytwarzanym przez paciorkowce. ASO jest jednym z takich przeciwciał. Podwyższony lub rosnący poziom może wskazywać na przeszłą lub obecną infekcję. Historycznie był to jeden z pierwszych markerów bakteryjnych używanych do diagnozowania i obserwacji gorączki reumatycznej lub szkarlatyny. Jego znaczenie w tym zakresie nie zmniejszyło się.

ponieważ przeciwciała te są wytwarzane jako opóźniona reakcja przeciwciał przeciwko wyżej wymienionym bakteriom, nie ma wartości normalnej., Obecność tych przeciwciał wskazuje na ekspozycję na te bakterie. Ponieważ jednak wiele osób jest narażonych na te bakterie i pozostaje bezobjawowych, sama obecność ASO nie wskazuje na chorobę.Dopuszczalne wartości, w przypadku braku klinicznego podejrzenia reumatyzmu, są następujące:

  • Dorośli: mniej niż 200 jednostek
  • dzieci: mniej niż 100 jednostek

to miano ma znaczenie tylko wtedy, gdy jest znacznie podwyższone (>200) lub gdy zwiększenie miana może być wykazane w sparowanych próbkach krwi pobranych w odstępie kilku dni., Poziom przeciwciał zaczyna wzrastać po 1 do 3 tygodniach zakażenia paciorkowcem, szczyt w ciągu 3 do 5 tygodni i spada z powrotem do nieznacznego poziomu w ciągu 6 miesięcy.Wartości muszą być skorelowane z diagnozą kliniczną.