od czasu rozwoju komercyjnej Kultury ryb morskich pod koniec lat 70. zapotrzebowanie na cysty krewetek solankowych stopniowo wzrastało z kilku ton do około 800 ton rocznie, co stanowi około 40% całkowitego zapotrzebowania akwakultury na pasze na wczesnym etapie. Cena torbieli zmienia się w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci w zależności zarówno od popytu, jak i jakości torbieli., W ciągu ostatnich 25 lat Wielkie Jezioro Słone w Stanach Zjednoczonych było głównym dostawcą solanki z krewetek dla światowego przemysłu akwakultury i przedmiotem licznych spekulacji dotyczących jego zdolności do utrzymania rozwijającego się przemysłu akwakultury. Jednak ze względu na nieprzewidywalne wahania wydajności torbieli z Wielkiego Słonego Jeziora, istnieją inne miejsca produkcji torbieli, takie jak Jezioro Urmia w Iranie, jezioro Aibi w Chinach, Bolszoye Yarovoye na Syberii, Kara Bogaz Gol w Turkmenistanie i kilka jezior w Kazachstanie.,

chociaż proces wylęgarni krewetek solankowych jest stosunkowo prosty i łatwy w obsłudze, należy kontrolować i monitorować szereg czynników, aby optymalnie wykorzystać cysty. Krytycznymi czynnikami są światło, temperatura, zasolenie, poziom tlenu, pH i gęstość torbieli, które różnią się między różnymi szczepami krewetek solankowych. Jakość wylęgu można opisać na podstawie skuteczności wylęgu (liczba nauplii na gram cyst), procent wylęgu lub synchronizacji wylęgu (czas między pierwszym i ostatnim wylęgiem cyst).,

istnieje sześć etapów wylęgu i rozwoju wylęgarni solankowych krewetek.

po wykluciu, a przed karmieniem ich larwami ryb lub skorupiaków, krewetki solankowe należy oddzielić od odpadów wylęgowych. Po wyłączeniu napowietrzania w zbiorniku wylęgowym, skorupki torbieli będą unosić się, a nauplii skoncentrują się na dnie zbiornika. Nauplii są następnie zagęszczane w koncentratorze i oddzielane od torbieli.Proces wzbogacania, w razie potrzeby, zazwyczaj następuje po nauplii rozwinąć przewód pokarmowy.