Afrodyta z Melos (rys. 1, 50-150 p. n. e.), znana również jako Wenus z Milo, jest przykładem rosnącej pobłażliwości wobec przedstawiania aktów kobiecych. Afrodyta powstała około 150-50 p. n. e.i łączyła elementy klasycznej i hellenistycznej sztuki greckiej. W przeciwieństwie do Afrodyty z Knidos dolna część figury Melosa pozostaje zakryta, co wyraża ogólną niepopularność w pełni nagich przedstawień bogini., Jednak draperia ledwo przylega do bioder Afrodyty, w wyraźnie seksualnej naturze. Podczas gdy szczątki Afrodyty z Melos nie zawierają elementu narracyjnego, różne potencjalne rekonstrukcje pierwotnego posągu sugerują, że rzeźba prawdopodobnie zawierała deseksualizowaną narrację. Jej twarz i włosy, podobnie jak Afrodyty z Knidos, przypominają klasyczną rzeźbę, zwłaszcza w braku emocji. Wyidealizowana forma Afrodyty z Melos emanuje również kobiecością w awansie od bardziej męskiej Afrodyty z Knidos., Rzeźba ta jest szczególnie istotna w analizie posągu Afrodyty i Erosa, ponieważ formy mają wiele uderzających podobieństw. W posągu Afrodyty i Erosa postać, draperia i postawa Afrodyty bardzo przypominają Afrodytę z Melos. Obie rzeźby zachowują podobną postawę kontrapostu, a ich ciała tworzą dramatyczne krzywe S. Zmiana języka ciała jest zatem dość minimalna. W odcinku Afrodyta i Eros, kontrapost Afrodyty jest nieco bardziej intensywny z bardzo wyraźnym zgięciem w lewym kolanie., Ponieważ większa od naturalnej wielkości rzeźba z marmuru Melos wymagała więcej umiejętności technicznych, niewielkie różnice są widoczne w głębi draperii. Na przykład draperia z rzeźby Afrodyty i Erosa jest bardziej linearna. Narracja między dwoma scenami mogła być bardziej podobna niż sugerują obecne rzeźby, ponieważ istnieją dowody na to, że” Eros, o którym mówiono, że ślady stóp przetrwały na podstawie ” Afrodyty z Melos (Suhr 256). Teoria ta jest poparta pozornym zaabsorbowaniem Afrodyty., Dalsza analiza innych artefaktów znalezionych na tym samym stanowisku archeologicznym co Afrodyta z Melos sugeruje, że jej ręce mogły być zajęte lub rozszerzone w sposób podobny do Afrodyty z Kapui (Suhr 259).

Rysunek 1. Afrodyta z Milos( Venus de Milo), 100 p. n. e., 202 cm. Okres hellenistyczny, Musée du Louvre. Retrieved from ArtSTOR