afazja, apraksja mowy i apraksja jamy ustnej to zaburzenia komunikacji, które mogą wynikać z udaru mózgu. Czasami trudno je rozróżnić, zwłaszcza, że możliwe jest, aby wszystkie trzy były obecne w tym samym czasie. Poniżej przedstawiamy podział tego, co oznaczają te terminy:

afazja to upośledzenie zdolności do używania lub rozumienia słów.
może powodować trudności:

  • rozumienie słów.
  • znalezienie słowa do wyrażenia myśli.
  • rozumienie zdań gramatycznych.,
  • czytanie lub pisanie słów lub zdań.

oto kilka typowych metod terapeutycznych, które może zasugerować Twój dostawca opieki zdrowotnej.

przywracanie zdolności językowych

słowa i dopasowanie obrazu są używane, aby zachęcić do zrozumienia wypowiadanych słów.

,

Nauka kompensacyjnych metod komunikacji

Gestowanie lub zapisywanie słów na notatniku może być pomocne.
szkolenia partnerów konwersacyjnych, aby mogli dostosować sposób komunikowania się z osobami z afazją

Apraksja mowy (apraksja słowna) jest trudnością inicjowania i wykonywania dobrowolnych wzorców ruchowych niezbędnych do wytworzenia mowy, gdy nie ma paraliżu lub osłabienia mięśni mowy.,

może powodować trudności:

  • generowanie żądanego dźwięku mowy.
  • za pomocą prawidłowego rytmu i szybkości mówienia.

niektóre metody leczenia apraksji obejmują:

Nauczanie produkcji dźwięku powtarzanie dźwięków w kółko a ćwiczenie prawidłowych ruchów może pomóc. Wymagane jest dużo praktyki.,

Nauczanie rytmu i szybkości

Korzystanie z metronomu lub wycinania palców może pomóc zachować czas.

zapewnienie alternatywnego lub rozszerzającego systemu komunikacji, który wymaga mało lub wcale mówienia

Wersja Low-tech to ołówek i papier!
wersja High-tech wymaga programu komputerowego, który wytwarza wyjście głosowe podczas pisania.,

Apraksja ustna lub apraksja ustna niewerbalna

dotyczy to trudności w dobrowolnym poruszaniu mięśniami warg, gardła, podniebienia miękkiego i języka w celach innych niż mowa, takich jak uśmiechanie się lub gwizdanie. Ponieważ apraksja ustna nie wpływa na mowę ani Połykanie, może nie być leczona przez patologa mowy.