we wcześniejszym poście napisałem paean do kroju pisma Helvetica i skomentowałem, jak estetyka i design w końcu doganiają skład komputerowy.

ten punkt został sprowadzony do domu w Harry Potter i Insygnia Śmierci, który zawierał kolofon świętujący krój używany do tej książki, a także maszynopis (również do dwóch poprzednich książek)., Oto co pisze:

Ta książka została wyreżyserowana przez Davida Saylora. Sztuka zarówno kurtki, jak i wnętrza została stworzona przy użyciu pasteli na stonowanym papierze do druku. Tekst został napisany w 12-punktowym kroju Adobe Garamond, opartym na szesnastowiecznych projektach Claude ' a Garamonda, przeredagowanym przez Roberta Slimbacha w 1989 roku. Książka została napisana przez Brada Walroda, a wydrukowana i oprawiona przez Quebecor World Fairfield w Fairfield w Pensylwanii., Edytorem zarządzającym była Karyn Browne; edytorem ciągłości była Cheryl Klein; a dyrektorem produkcji była Angela Biola

oto, co Walrod zwięźle powiedział na blogu o procesie składania książek o Harrym Potterze:

dostaję pracę jako pliki edytora tekstu, konwertuję je na znaczniki XPress, tłumaczę je, i wlać je do szablonów Xpress. Tam dodaję sztukę otwierającą rozdział, finalizuję wszelkie specjalne zabiegi typu, sprawdzam przerwy w linii, równoważę spready i dodaję głowy do biegania.,

Po każdym odczycie dokonuję zmian, rebreakingu linii i balansowania spreadów w razie potrzeby.

Brzmi łatwo? Ale tak nie jest, nie wtedy, gdy masz do czynienia z długim tekstem, grafiką i grafiką oraz mnóstwem czcionek do pisania różnych znaków. Istnieje strona, która kompiluje listy czcionek typu używanych w pierwszych sześciu książkach o Harrym Potterze., Książka 6, na przykład, oprócz używania Adobe Garamond dla tekstu i Able dla tytułów rozdziałów i numerów stron, wykorzystuje Shipwreak Bold, Frankfurter Inline, Flamandzki skrypt, Brimley, Dollhouse i P22 Da Vinci Forward. UFF.

mam pewne niedomagania estetyczne i czytelne przy projektowaniu typu. Nie byłem w stanie odczytać Able łatwo, ponieważ serify są zbyt wyraźne, rozciągają się na następną literę lub numer i wydają się niewyraźne. Niektóre notatki i litery i znaki w książkach Pottera używają wszystkich liter, co również zmniejsza czytelność., Ale Adobe Garamond był świetnym wyborem — a książka była dobrym składem.