RA Grani

I ‘ ve always loved the myth of the River Styx. Ik weet niet waarom.de rivier De Styx scheidde volgens de oude Grieken de wereld van de levenden van de wereld van de doden. Het kronkelde rond Hades, wat de Griekse naam is voor de’onderwereld’. Het was niet echt synonomisch met ‘hell’, wat een plaats van straf is. Hades was meer een plaats van wachten. Vermoedelijk heeft de Styx er negen keer omheen gewikkeld. Styx betekende ‘de rivier van haat’.,andere rivieren scheidden ook Hades van de wereld van de levenden: Acheron, river of woe, Cocytus, river of weekation, Phlegethon, river of fire, en Lethe, de rivier van vergeetachtigheid. Zoals je kunt zien, was het een door en door gelukkige plek.

zielen konden alleen Hades binnengaan door de rivieren over te steken. Charon, de veerman van de doden, was verantwoordelijk voor het dragen van zielen over een rivier (in de Griekse mythologie was dit de Acheron, en in de Romeinse mythologie was het de Styx). Elke ziel moest de veerman betalen met een obol, die bij de begrafenis in de mond van de overledene werd gelegd., Zielen die niet begraven of zonder munt waren, moesten 100 jaar lang over de oevers van de rivier dwalen.

De Styx zou bepaalde eigenschappen hebben. In sommige verslagen is de aanraking van de wateren van de Styx de dood, die duidelijk de wateren van de Hadeshorn inspireerde in Terry Brooks’ Shannara-serie. Achilles zou neen ondergedompeld hebben in de Styx, waardoor hij onkwetsbaar werd, met uitzondering van zijn hiel waarmee zijn moeder hem vasthield – dus de oorsprong van de uitdrukking ‘achilleshiel’.,

tot mijn verbazing zijn er in Dante ‘ s Inferno negen cirkels van de hel. Helemaal niet zoals de zeven cirkels van de hel in mijn serie met dezelfde naam, waarin zich verschillende demonen bevinden, waren de negen cirkels Hellen waartoe mensen verschillend veroordeeld werden afhankelijk van hun zonde. Volgens Dante waren de wateren van de Styx de vijfde cirkel van de hel, en de verblijfplaats van degenen die vervloekt waren voor de zonde van Toorn.

De Styx was zo belangrijk dat de Griekse goden er een eed op zouden zweren en aan hun woord gebonden waren.