Text of the Declaration of Sentiments, from the collections of the Library of Congress.

Lees de volledige tekst hier: https://www.nps.gov/wori/learn/historyculture/declaration-of-sentiments.htm

tijdens de zomer van 1848 verliet abolitioniste Lucretia Mott haar huis in Philadelphia en ging naar het noorden van New York om een Quaker bijeenkomst bij te wonen en haar zwangere zus, Martha Coffin Wright, te bezoeken. Terwijl in het gebied, zowel Mott en Wright woonde een tea party in Seneca Falls., Hun vriendin Jane Hunt organiseerde het feest. De uitnodigingen werden ook uitgebreid naar Hunt ’s buren, Mary Ann M’ Clintock en Elizabeth Cady Stanton. Tegen het einde van de thee was de groep van plan een bijeenkomst voor vrouwenrechten. Ze publiceerden een bericht in lokale kranten: “een conventie om de sociale, burgerlijke en godsdiensten toestand van vrouwen te bespreken.”Elizabeth Cady Stanton bood aan om een schets te schrijven voor hun protestverklaring, ze noemde het een verklaring van gevoelens. Stanton en M. ‘Clintock hebben het document opgesteld, van M. ‘Clintock’ s mahoniehouten theetafel., De Sentimentsverklaring vormde de basis voor hun bijeenroeping.Elizabeth Cady Stanton uitte de claims van de conventioneers uit het antebellum-tijdperk in Seneca Falls door dezelfde taal van koloniale revolutionairen aan te nemen, decennia daarvoor. Thomas Jefferson ‘ s Onafhankelijkheidsverklaring was haar template., Historicus Linda Kerber legt misschien het beste de Betekenis van Stanton ’s retorische beslissing uit, door te schrijven:” door de klachten van vrouwen te koppelen aan de meest vooraanstaande politieke verklaring die de natie had gemaakt impliceerde dat de eisen van vrouwen niet meer of minder radicaal waren dan de Amerikaanse Revolutie was geweest; dat ze in feite een impliciete vervulling waren van de toezeggingen die al waren gedaan.the Declaration of Sentiments was a clarion call in celebration of women ‘ s worthiness—naming their right not be subduugated., De meest prominente van de kritiek die Stanton ontwikkelde waren: de inferieure juridische status van vrouwen, waaronder het ontbreken van stemrecht (wat waar was behalve voor sommige lokale verkiezingen en in New Jersey tussen 1790 en 1807); economische en fysieke ondergeschiktheid; en beperkte mogelijkheden voor echtscheiding (waaronder het ontbreken van voogdij over kinderen). Deze misdrijven waren vooral ironisch gezien de uitgebreide burgeroorlogen rollen vrouwen uitgevoerd, met inbegrip van hun bijdragen aan de onafhankelijkheid van de natie—door te werken als verpleegsters en koks, spionnen, en, zelfs, fondsenwervers.,Elizabeth Cady Stanton schreef de Declaration of Sentiments om de geweigerde burgerschapsclaims van elitevrouwen te dramatiseren in een periode waarin de oprichters van de vroege Republiek de blanke bezitters bevoorrechtten. Het document is al lang erkend voor de scherpe kritiek die ze maakte over genderongelijkheid in de VS nog, haar woorden verduisterde ook significante verschillen in de geleefde ervaringen van vrouwen over raciale, klasse, en regionale lijnen., Bijvoorbeeld, op het moment dat Stanton de Declaration of Sentiments schreef, werden Native Americans verplaatst om ruimte te creëren voor westwaartse expansie. Dit betekent niet dat ze geen relatie hadden met de vrouwenrechtenbeweging. In plaats daarvan inspireerden matrilineale inheemse samenlevingen voorvechters van vrouwenrechten die naar hen verwezen om te beweren dat vrouwen in de VS meer autonomie verdienden. Bovendien werden Afro-Amerikanen in New York slechts een generatie verwijderd uit de slavernij., Er waren zwarte vrouwen voorvechters van de vrouwenrechtenbeweging, maar er is geen bewijs dat ze werden uitgenodigd naar Seneca Falls. Frederick Douglass speelde een prominente rol in het proces. Het duidelijk maken van dit onderscheid creëert een ruimte om beter te begrijpen zowel de ongelijkheden die bestonden tussen vrouwen ten tijde van Stanton ‘ s oproep voor vrouwenrechten en de intellectuele spanningen die bestonden in de beweging tijdens een aantal van haar vroegste dagen., Toch creëerde de Verklaring van gevoelens als idee een belangrijke ruimte om de rechten van vrouwen te verwoorden, een ruimte die door velen nu wordt omarmd in een groter project van gendergelijkheid.Lori D. Ginzberg, slordige Origins: A Story of Women ‘ s Rights in Antebellum New York (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2005) Linda K., Kerber, No Constitutional Right to Be Ladies: Women and the Obligations of Citizenship(New York: Hill and Wang, 1999)
—-“From the Declaration of Independence to the Declaration of Sentiments: The Legal Status of Women in the Early Republic, 1776-1848,” Human Rights 6, No.2 (Winter 1977): 115.,Sally Roesch Wagner, Sisters in Spirit: Haudenosaunee (Iroquois) Influence on Early American Feminists (New York: Native Voices, 2001) Rosalyn Terborg-Penn, African American Women in the Struggle for the Vote, 1850-1920 (Bloomington: Indiana University Press, 1998) Judith Wellman, Road to Seneca Falls: Elizabeth Cady Stanton and the First Woman ’s Rights Convention (Urbana: University of Illinois Press, 2004) rights Convention, Journal of Women’ s history, 3: 1 (Spring 1991), 9-37.,Judith Wellman, Road to Seneca Falls (Urbana: University of Illinois Press, 2004), 226; Judith Wellman, “Seneca Falls Women’ s Rights Convention,” Journal of Women ‘ s History, 3: 1 (Spring 1991), 9-37.Linda K. Kerber, “From the Declaration of Independence to the Declaration of Sentiments: The Legal Status of Women in the Early Republic, 1776-1848,” Human Rights 6, No. 2 (Winter 1977): 115.zie: Linda K. Kerber, No Constitutional Right to Be Ladies: Women and the Obligations of Citizenship (New York: Hill and Wang, 1999).

zie: Lori D., Ginzberg, Undity Origins: A Story of Women ‘ s Rights in Antebellum New York (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2005); Sally Roesch Wagner, Sisters in Spirit: Haudenosaunee (Iroquois) Influence on Early American Feminists (New York: Native Voices, 2001).zie: Rosalyn Terborg-Penn, African American Women in the Struggle for the Vote, 1850-1920 (Bloomington: Indiana University Press, 1998) and Lisa Tretrault, The Myth of Seneca Falls: Memory and the Women ‘ s Suffrage Movement, 1848-1898 (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2014), 133-135.