in zekere zin heeft de Crucible de structuur van een klassieke tragedie, met John Proctor als de tragische held van het toneelstuk.Eerlijk, oprecht, en bot gesproken, Proctor is een goede man, maar één met een geheime, fatale fout. Zijn verlangen naar Abigail Williams leidde tot hun affaire (die zich voordoet voordat het toneelstuk begint), en creëerde Abigail ‘ s jaloezie op zijn vrouw, Elizabeth, die de helewitch hysterie in gang zet. Zodra de rechtszaken beginnen, realiseert Proctor zich dat hij Abigail ‘ s rampage door Salem kan stoppen, maar alleen als hij zijn overspel bekent., Een dergelijke erkenning zou zijn goede naam ruïneren, en Proctor is vooral een trotse man die zijn reputatie hoog in het vaandel draagt. Uiteindelijk doet hij een poging, door middel van MaryWarren ‘ s getuigenis, om Abigail te noemen als een fraudeur zonder de cruciale informatie te onthullen. Wanneer deze poging mislukt, komt hij uiteindelijk met een bekentenis, waarbij hij Abigail een “hoer” noemt en publiekelijk zijn schuld verkondigt. Pas dan realiseert hij zich dat het te laat is,dat de zaken te ver zijn gegaan, en dat zelfs de waarheid de krachtige razernij die hij Abigail heeft laten opwaaien niet kan breken.,Proctor ‘ s bekentenis slaagt er alleen in om te leiden tot zijn arrestatie en veroordeling als heks, en hoewel hij het Hof en zijn procedures lamasteert, is hij zich ook bewust van zijn verschrikkelijke rol in het toestaan van deze ijver om ongecontroleerd te groeien.Proctor verlost zichzelf en geeft een laatste opzegging van de heksenprocessen in zijn laatste daad. Bood de gelegenheid om een openbare bekentenis van zijn schuld en leven, hij bijna bezwijkt,zelfs het ondertekenen van een schriftelijke bekentenis., Zijn immense trots en angst voor de publieke opinie dwong hem om zijn overspel te onthouden van het hof,maar aan het einde van het stuk is hij meer bezig met zijn persoonlijke integriteit dan zijn publieke reputatie. Hij wil nog steeds zijn naam bewaren, maar om persoonlijke en religieuze redenen, in plaats van om publieke redenen.Proctor ‘ s weigering om een valse bekentenis te geven is een ware religieuze en persoonlijke houding. Zo ‘ n bekentenis zou zijn medegevangenen onteren, die dapper genoeg zijn om te sterven als getuigenis van de waarheid.,Misschien relevanter, een valse bekentenis zou hem ook onteren,waardoor niet alleen zijn publieke reputatie, maar ook zijn ziel wordt aangetast. Door te weigeren zijn persoonlijke integriteit op te geven verkondigt Proctor impliciet dat deze integriteit hem naar de hemel zal brengen. Hij gaat naar de galg verlost voor zijn eerdere zonden. Zoals Elizabeth zegt om het stuk te beëindigen, reageert Hale ’s pleidooi dat ze proctorto te overtuigen publiekelijk te bekennen:” hij heeft zijn goedheid nu. God verhoede dat ik het van hem afneem.”