statuut

De DONIS, statuut. De naam van een Engels statuut passeerde de 13 Edwd. I. c. 1, waarvan de werkelijke bedoeling was om eeuwigduringen in te voeren en de macht van de baronnen te versterken. 6 Co. 40 a; Co. Litt. 21; Bac. Ab. Landgoederen in tail, in prin.

recht, statuut. De schriftelijke wil van de wetgever, plechtig uitgedrukt volgens de vormen voorgeschreven door de grondwet; een handeling van de wetgever. Zie Statuut.

statuut., De schriftelijke wil van de wetgever, plechtig uitgedrukt volgens de vormen voorgeschreven in de grondwet; een handeling van de wetgever.
2. Dit woord wordt gebruikt in tegenstelling tot de common law. Statuten krijgen hun kracht vanaf het moment van hun overgang, tenzij anders bepaald. 7 tarwe. R. 104: 1 Gal. R. 62.
3. Het is een algemene regel dat wanneer de bepaling van een statuut algemeen is, alles wat nodig is om deze bepaling doeltreffend te maken, door het common law wordt geregeld; Co. Litt. 235; 2 Inst. 222; Bac. Ab. h. t., B; en wanneer een macht wordt gegeven door de wet, alles wat nodig is om het effectief te maken wordt gegeven door implicatie: quando le aliquid concedit, concedere videtur et id pe quod devenitur ad aliud. 12 Co. 130, 131 2 Inst. 306.
4. Statuten zijn van verschillende soorten; namelijk, openbare of particuliere. 1. Openbare statuten zijn die waarvan de rechters zonder pleidooi kennis zullen nemen; zoals die welke betrekking hebben op alle ambtenaren in het algemeen; handelingen die betrekking hebben op de handel in het algemeen of een specifieke handel; handelingen die betrekking hebben op alle personen in het algemeen. 2., Particuliere handelingen, zijn die waarvan de rechters geen kennis zullen nemen zonder te pleiten; zoals betrekking hebben op slechts een bepaalde soort, of persoon; als, handelingen die betrekking hebben op een bepaalde plaats, of op verschillende bepaalde plaatsen, of op een of meerdere bepaalde graafschappen. Particuliere statuten kunnen openbaar worden gemaakt door deze door de wetgever bekend te maken. Bac. Ab. h. t.F; 1 Bl. Com. 85. Declaratoire of remediërende. 1. Een declaratoir statuut is een statuut dat wordt aangenomen om een einde te maken aan de twijfel over wat het common law is, en dat verklaart wat het is en ooit is geweest. 2., Corrigerende statuten zijn die welke zijn gemaakt om dergelijke gebreken te leveren, en de overtolligheden in de common law in te korten als ontdekt kunnen zijn. 1 Bl. Com. 86. Deze remediërende statuten zijn zelf verdeeld in uitbreidende statuten, waardoor de common law uitgebreider en uitgebreider wordt dan voorheen; en in beperkende statuten, waardoor het wordt beperkt tot wat rechtvaardig en juist is. De term herstelwet wordt ook toegepast op handelingen die de gelaedeerde een rechtsmiddel verschaffen, en in sommige opzichten zijn deze statuten strafrechtelijk. Esp. Pen. Act. 1.
6. Tijdelijk of eeuwigdurend., 1. Een tijdelijk statuut is een statuut dat op het ogenblik van de inwerkingtreding van het statuut van beperkte duur is. Zij blijft van kracht totdat de verjaringstermijn is verstreken, tenzij zij eerder wordt ingetrokken. 2. Een eeuwigdurend statuut is er een voor de voortzetting waarvan er geen beperkte tijd is, hoewel het niet uitdrukkelijk wordt verklaard dat het zo is. Indien echter een statuut dat zelf geen beperking bevatte, wordt beheerst door een ander statuut dat slechts tijdelijk is, dan is het eerste statuut ook tijdelijk en afhankelijk van het bestaan van het laatste. Bac. Ab. h. t. D.
7. Positief of negatief. 1., Een bevestigend statuut is er een dat in bevestigende termen wordt vastgesteld; een dergelijk statuut neemt het gewoonterecht niet weg. Indien, bijvoorbeeld, een wet zonder negatieve woorden, verklaart dat wanneer aan bepaalde vereisten voldaan zal zijn, daden een zeker effect zullen hebben als bewijs, dan belet dit niet dat ze als bewijs gebruikt worden, hoewel de vereisten niet nageleefd zijn, op dezelfde manier als ze hadden kunnen zijn voordat de wet werd aangenomen. 2 Cain. R. 169. 2., Een negatief statuut is een in negatieve termen uitgedrukt statuut, en dus controleert het common law, dat het geen kracht heeft om zich tegen het statuut te verzetten. Bro. Parl. pl. 72; Bac. Ab. h. t. G.
8. Strafwetten zijn die welke iets bevelen of verbieden onder een bepaalde straf. Esp. Pen. Acties, 5 Bac. Ab. h. t. I, 9. Vide, in het algemeen, Bac. Ab. h. t.; Com. Graven. Parlement; Vin. Ab. h. t.; Dane ‘ s Ab. Index, h. t.; Chit. Publiciteit. Index, h. t. ; 1 Kent, Com. 447-459; Barrington over de statuten, Boscaw. op Pen. Stat.; Esp. over strafrechtelijke acties en statuten.
9., Onder de burgers wordt de term statuut algemeen toegepast op allerlei wetten en voorschriften; elke bepaling van de wet die iets voorschrijft, toestaat of verbiedt is een statuut zonder na te denken uit welke bron het voortkomt. Soms wordt het woord gebruikt in tegenstelling tot de Romeinse keizerlijke wet, die, bij wijze van eminentie, burgers het gewoonterecht noemen. Ze verdelen statuten in drie klassen, persoonlijk, echt en gemengd.
10., Persoonlijke statuten zijn die welke hoofdzakelijk voor hun doel de persoon hebben, en slechts incidenteel met eigendom omgaan; dat zijn die welke geboorte, legitimiteit, vrijheid, de strijd van het instellen van rechtszaken, meerderjarigheid ten aanzien van leeftijd, onbekwaamheid om te contracteren, om een wil te maken, om persoonlijk te pleiten, enzovoort. Een persoonlijk statuut is universeel in zijn werking en is overal van kracht.
11., Werkelijke inzettingen zijn die welke hoofdzakelijk voor hun doel, eigendom hebben, en die niet van personen spreken, behalve met betrekking tot eigendom; dat zijn die welke betrekking hebben op de beschikking, die men van zijn eigendom levend of door testament kan maken. Een echt statuut, in tegenstelling tot een persoonlijk statuut, beperkt zich in zijn werking tot het land van herkomst.
12. Gemengde statuten zijn die welke zowel personen als goederen betreffen. Maar in deze zin zijn bijna alle statuten gemengd, er is nauwelijks een wet ten opzichte van personen, die niet tegelijkertijd betrekking heeft op de dingen. Vide Merl. Repert., mot Statut; Poth. Cout. d ‘ Orleans, ch. 1; 17 Martin ’s Rep.569-589; Story’ s Confl. van de wetten, Sec. 12, E. V.; Bouv. Inst. Index, h. t.