gezonde en ongezonde gehechtheid

terwijl gehechtheden zich gedurende de hele levensduur ontwikkelen, wijst klinisch en neurobiologisch bewijs op het belang van vroege stichtingen, die, zoals in een muur, belangrijk blijven wat er ook wordt toegevoegd.6-8 net als elke relatie is gehechtheid aan het kind een tweerichtings -, wederzijds versterkend proces, dat afhangt van wat elk bijdraagt, van de mogelijkheid tot nabijheid, van de houding van anderen en van bredere sociale factoren., Het ontwikkelt zich door verfijnde maternale afstemming op de ouvertures van de baby, waarbij toon, toonhoogte en ritme van de stem, houding, gezichtsuitdrukking, beweging en aanraking.9 op deze manier reflecteert de ouder de emoties van de baby, geeft ze betekenis en reguleert ze, waardoor de ontwikkeling van de rechter prefrontale cortex vorm krijgt. Dit vereist het vermogen van de baby om een reactie uit te lokken, en dat van de ouder om te reageren.

gehechtheid maakt emotionele regulatie mogelijk voordat zuigelingen zichzelf kunnen reguleren., Onvrijwillige stressregulatie, gemedieerd door de hypothalamus–hypofyse–bijnier (HPA) as (aangegeven door speekselcortisol), is ‘ingesteld’ in de kindertijd — en waarschijnlijk prenataal — op een niveau dat zich aanpast aan de heersende omgeving en de effectiviteit van kalmerend weerspiegelt.10 Stressregulering is belangrijk voor exploratie, leren, onafhankelijkheid en effectieve relaties. Terwijl slecht gereguleerde zuigelingenstress aanhoudend overdreven stressreacties kan veroorzaken, kan ernstig misbruik ervoor zorgen dat ze ‘uitschakelen’, wat leidt tot onbevreesdheid en bijvoorbeeld relatieve bradycardie., De veranderde hPa-asfunctie heeft betrekking op gedragsproblemen bij kinderen, bezorgdheid, depressie, en posttraumatische spanningswanorde.11-15 verstoorde gehechtheid kan ook de immuniteit en de genezing beïnvloeden en predisponeren voor ‘psychosomatische’ ziekte, gemedieerd door fysieke manifestaties van autonome dysfunctie.16-18 terwijl de neuronale plasticiteit, het ontwikkelen van kennis, en ervaring spanningsreacties moduleren, doen zij dit rond een basislijn die door de eerste verhouding wordt beà nvloed een zuigelingenervaringen.,

afgestemd ouderschap geeft betekenis aan de’ innerlijke wereld ‘ van lichaamssignalen (bijvoorbeeld honger, verzadiging, volle blaas, denken en emoties). Het leert kinderen dat anderen hun behoeften herkennen en legt de basis voor vertrouwen, empathie, begripvolle relaties en verbale en non-verbale communicatie. Vooroordelen worden vastgesteld voor latere relaties, nauwe en anderszins.2

alles wat de cyclus van afstemming onderbreekt, beïnvloedt de kwaliteit van de bijlage., Als middelenmisbruik of depressie, bijvoorbeeld, intermitterend verstoren anders goede afstemming, kinderen ervaren aandacht als waardevol, maar onbetrouwbaar, en niet noodzakelijkerwijs gemakkelijk te bereiken, waardoor angst. Maternale stress, angst en vermoeidheid hebben vergelijkbare gevolgen, door het lezen van sociale signalen en subtiliteit van respons te beïnvloeden. Deze kinderen leren strategieën voor het bereiken en vasthouden van de aandacht — over-compliance, constant glimlachen, disruptiviteit, vervuiling, of het gebruik van symptomen — wat werkt. Elke aandacht, positief of negatief, kan beter zijn dan geen., Het Management houdt in dat de aandacht wordt gericht op gewenst gedrag. De emotionele ‘scheiding’van discipline is moeilijk te verdragen en angst voor afwijzing kleurt relaties. Onderbrekingen in afstemming zijn onbetrouwbaar opgelost en stress is slecht gereguleerd.

soms afgestemd, soms antagonistisch ouderschap brengt aandacht over als waardevol, maar onbetrouwbaar en beangstigend, waardoor kinderen ambivalent zijn over het zoeken of in stand houden ervan. Hypervigilance naar ouderlijke stemming beïnvloedt de concentratie en veroorzaakt ‘over-lezen’ van afkeuring. Deze kunnen moeilijk en verwarrend zijn kinderen om ouder., Ze kunnen lijken weg te duwen degenen aan wie ze het dichtst bij, terwijl ook hunkeren naar hun aandacht.

consequent onbeheerd ouderschap (bijvoorbeeld omdat ouders een slechte basis hebben voor gehechtheid, of leermoeilijkheden), slaagt er niet in om kinderen het voordeel van nabijheid te leren, terwijl agressie hen bang kan maken. Deze kinderen worden ‘vermijdende’ eenlingen, onbekwaam in het begrijpen van non-verbale aanwijzingen en de subtiliteiten van taal, en zoeken vaak controle door ‘gelijkheid’. Het resulterende beeld lijkt op ‘aangeboren’ autistische spectrum stoornis.,

Pervasively abusive parenting can leave children disorganised and ineffective both in self-sufficient, and with relationships, and without empathy. Succesvolle onafhankelijkheid is onwaarschijnlijk, en volwassen criminaliteit waarschijnlijk.

gedurende het leven, vallen individuen op een continuüm van gehechtheid stijl, variërend van’ eenlingen ‘ tot degenen die hunkeren naar aandacht en goedkeuring — sommigen lijken op hun hoede voor het onderhouden van de relaties die ze zoeken., De pathologie die wordt geïmpliceerd door de labels ‘avoidant’, ‘angstige’, of ‘ambivalente’ attachment stijlen respectievelijk (collectief beschreven als ‘onveilige attachment’), heeft een gekwalificeerde rechtvaardiging wanneer 40% van de bevolking zo worden gecategoriseerd. Echter, hoe groter de afwijking van’ veilige ‘ gehechtheid, hoe groter de kans op disfunctie. In het midden van het spectrum bevinden zich de 60% die zijn geclassificeerd als ‘veilig bevestigd’. Ze kunnen het comfortabelere persoonlijke pad door het leven vinden, waarbij ze relaties waarderen en toch onafhankelijk competent zijn., Hoewel gevormd door latere ervaring, wordt de gehechtheid aan de kindertijd nog steeds weerspiegeld in persoonlijke, sociale en professionele relaties tussen volwassenen en in de benadering van het ouderschap. Volwassen attachment stijl heeft ook betrekking op hoe trauma en verlies worden behandeld,19 en loopbaankeuze. Zo kiezen medische studenten met ‘veilige’ gehechtheden eerder voor een carrière in de eerstelijnszorg dan degenen die neigen naar vermijdende of angstige patronen.20 kindertijd gehechtheid kan ook invloed hebben op veroudering, die betrekking heeft op HPA-as functie.,21

potentieel conflict tussen individuele en maatschappelijke voordelen van attachment stijlen wordt weerspiegeld in historische en culturele variatie in benaderingen van emotionele expressie, onderwijs, discipline en individuele rechten. Samenlevingen profiteren van individuele sterke punten, die meestal gepaard gaan met’ onzekere ‘ attachment stijlen. Kenmerken als autoritarisme en strategische besluitvaardigheid, die van belang zijn voor de organisatie, verdediging en ontwikkeling van de samenleving, kunnen de neiging hebben zich te groeperen naar de ‘vermijdende’ kant van het spectrum, net als eminentie in wiskunde, computers en uitvindingen., Degenen die gedijen op validatie – op nodig of opgemerkt — kunnen de samenleving verrijken als’ helpers’, socialites, of performers. Bijvoorbeeld, talrijke eminente actoren beschrijven disfunctionele ouderschap, die nog steeds wordt weerspiegeld in onstabiele volwassen relaties. Dorst naar aandacht in de kindertehuizen waar hij opgroeide leidde Stevie Starr, een ‘ professionele regurgitator ‘in de VS, tot het ontwikkelen van zijn talent ‘van’ regurgiteren ‘ (gloeilampen, goudvissen, enzovoort). Onzekere gehechtheid kan creatief genie voeden, die, zoals is opgemerkt, zelden gedijt op persoonlijke tevredenheid.,

Over-en onder-afgestemd ouderschap kan leiden tot onveiligheid bij kinderen. Totale afstemming staat geen ontwikkeling van onafhankelijke competentie of van onbaatzuchtigheid toe. Onderbrekingen in afstemming maken gecontroleerde blootstelling aan stress mogelijk. Ze laten ook de cruciale ervaring toe dat relaties moeilijkheden kunnen weerstaan, conflictoplossing leren en vertrouwen bevorderen. Door vertrouwen komt het vermogen om de emotionele ‘scheiding’ van discipline, acceptatie van gezag en eigenwaarde te tolereren., Vertrouwen is een voorwaarde voor het ontwikkelen van veilige onafhankelijkheid van ouders, gedurende de hele kindertijd en adolescentie.