Parabel

een parabel is een kort verhaal dat een universele waarheid illustreert; het is een eenvoudig verhaal. Het schetst een instelling, beschrijft een actie, en toont de resultaten. Het kan soms worden onderscheiden van soortgelijke narratieve types, zoals de allegorie en de apologetiek.

een parabel heeft vaak betrekking op een personage dat geconfronteerd wordt met een moreel dilemma of iemand die een slechte beslissing neemt en dan de onbedoelde gevolgen ondervindt., Hoewel de Betekenis van een parabel vaak niet expliciet wordt vermeld, is het niet bedoeld om verborgen of geheim te zijn, maar om heel duidelijk en voor de hand liggend te zijn.

het definiërende kenmerk van de parabel is de aanwezigheid van een subtekst die suggereert hoe een persoon zich zou moeten gedragen of wat hij zou moeten geloven. Naast het verstrekken van begeleiding en suggesties voor goed gedrag in je leven, gebruiken parabels vaak metaforische taal die mensen in staat stelt om gemakkelijker moeilijke of complexe ideeën te bespreken. Gelijkenissen drukken een abstract argument uit door gebruik te maken van een concreet verhaal dat gemakkelijk te begrijpen is.,

de allegorie is een meer algemeen verhalend type; het maakt ook gebruik van metaforen. Net als de parabel maakt de allegorie één eenduidig punt. Een allegorie kan meerdere niet-contradictorische interpretaties hebben en kan ook implicaties hebben die dubbelzinnig of moeilijk te interpreteren zijn. Zoals H. W. Fowler het uitdrukte, is het doel van zowel de gelijkenis als de allegorie ” de toehoorder te verlichten door hem een zaak voor te leggen waarin hij blijkbaar geen directe zorg heeft, en waarover hij daarom een belangeloos oordeel kan ontlokken, …,”De gelijkenis is meer gecondenseerd dan de allegorie: zij berust op één enkel principe en één enkele moraal, en het is de bedoeling dat de lezer of luisteraar zal concluderen dat de moraal even goed van toepassing is op zijn eigen zorgen.

Jezus’ parablesEdit

middeleeuwse interpreters van de Bijbel behandelden Jezus’ parables vaak als allegorieën, met symbolische overeenkomsten gevonden voor elk element in zijn parables. Maar moderne geleerden, te beginnen met Adolf Jülicher, beschouwen hun interpretaties als onjuist., Jülicher zag enkele van Jezus’ gelijkenissen als gelijkenissen (uitgebreide vergelijkingen of metaforen) met drie delen: een beelddeel (Bildhälfte), een werkelijkheidsdeel (Sachhälfte) en een tertium comparationis. Jülicher was van mening dat de gelijkenissen van Jezus bedoeld zijn om één enkel belangrijk punt te maken, en de meest recente geleerdheid is het daarmee eens.gnostici suggereerden dat Jezus sommige van zijn leringen geheim hield binnen de kring van zijn discipelen en dat hij opzettelijk hun betekenis verduisterde door gelijkenissen te gebruiken., Bijvoorbeeld, in Marcus 4: 11-12:

en hij zei tegen hen, “aan u is het geheim van het koninkrijk van God gegeven, maar voor degenen buiten, komt alles in gelijkenissen; opdat’ zij inderdaad kunnen kijken, maar niet waarnemen, en inderdaad kunnen luisteren, maar niet begrijpen; zodat zij niet opnieuw kunnen keren en vergeven worden.'”(NRSV)

andere figuren van speechEdit

de parabel is gerelateerd aan figuren van spraak zoals de metafoor en de vergelijking, maar moet niet met hen worden geïdentificeerd.,

een parabel is als een metafoor in die zin dat het concrete, waarneembare fenomenen gebruikt om abstracte ideeën te illustreren. Men kan zeggen dat een parabel een metafoor is die is uitgebreid tot een kort, samenhangend verhaal.

een gelijkenis lijkt ook op een vergelijking, dat wil zeggen, een metaforische constructie waarin iets “als” iets anders is (bijvoorbeeld: “De Rechtvaardige is als een boom geplant door waterstromen”). In tegenstelling tot de Betekenis van een gelijkenis is de Betekenis van een gelijkenis impliciet (hoewel niet geheim).