Bolivar Libering the Slaves Statue Inauguration, medal, 1846. Herdenkingen van de emancipatie van slaven worden in verschillende vormen in de Atlantische wereld afgebeeld.

politieke omwentelingen en onafhankelijkheidsbewegingen schudden de fundamenten van het rijk in de late achttiende – en vroege negentiende-eeuwse Atlantische wereld., De Amerikaanse, Franse en Haïtiaanse revoluties brachten nieuwe uitingen van individuele rechten en vrijheid voort die soortgelijke acties in de koloniën van Latijns-Amerika begonnen te beïnvloeden.de oorsprong van de Latijns-Amerikaanse onafhankelijkheidsbewegingen van de vroege jaren 1800 kan worden herleid tot veranderingen in het keizerlijke bestuur. Na vele jaren van semi-autonome lokale Heerschappij en beperkte metropolitane interventie, nieuwe bureaucratische hervormingen in de achttiende eeuw veroorzaakt enig ongemak in de Amerikaanse koloniën., De problemen die deze hervormingen veroorzaakten werden versterkt door de Franse invasie van Spanje en Portugal in 1808.Na Napoleon ‘ s verstoring van de koninklijke macht, sommige Latijns-Amerikaanse kolonies vestigden hun eigen regeringen. Toen de Spanjaarden en Portugezen probeerden de controle te herstellen, begonnen hun kolonies zich te bewegen naar onafhankelijkheid. De rol van slavernij en tot slaaf gemaakte mensen in deze plaatsen zou cruciaal zijn bij het definiëren en handhaven van onafhankelijkheid.in Venezuela bijvoorbeeld beëindigde de grondwet van 1811 de slavenhandel, maar dwong slavernij en rassendiscriminatie af., In heel Zuid-Amerika gaven politieke en sociale acties in de richting van onafhankelijkheid slaven meer motivatie en kansen om naar hun eigen vrijheid te werken. Toen de retoriek zich richtte op oorlogvoering, werden vrije en tot slaaf gemaakte mensen van Afrikaanse afkomst belangrijke bronnen van mankracht in revolutionaire legers. Zoals de gewoonte was geweest in de revolutionaire Atlantische Oceaan, werd individuele manumissie verdiend door militaire dienst.de nieuwe onafhankelijke staten, zoals Argentinië, Peru, Colombia en Venezuela, hebben wetten aangenomen om de slavenhandel te beëindigen., Ze reageerden echter minder snel op de kwestie van slavernij en legden vaak regelingen voor geleidelijke emancipatie vast. Kleurlingen die niet onmiddellijk manumission hadden gewonnen moesten vechten tegen wettelijke en sociale barrières voor volledige vrijheid, soms tientallen jaren.

  1. < Haïtiaanse Revolutie
  2. emancipatiebewegingen >