Op zijn hoogtepunt strekte het Romeinse Rijk zich uit van Groot-Brittannië en de Atlantische Oceaan tot Noord-Afrika en Mesopotamië. In de vierde eeuw na Christus werd echter wat Plinius de oudere de ‘immense Majesteit van de Romeinse vrede’ noemde, bedreigd door invasies van Germaanse volkeren van over de grenzen van de Rijn en de Donau. Onder hen waren de Visigoten, wiens leider van rond 395 een hoofdman was in zijn midden jaren ‘ 20 genaamd Alarik., In datzelfde jaar stierf ook keizer Theodosius de grote, waarna het Romeinse Rijk werd verdeeld in oostelijke en westelijke helften onder zijn zonen, Arcadius in het oosten en de tienjarige Honorius in het westen. Honorius ‘ hoofdstad werd verplaatst van Rome naar Ravenna, dat gemakkelijker te verdedigen was. Honorius ‘ regent was de keuze van zijn vader, een bekwame generaal genaamd Stilicho, zelf half-Duits en half-Romeins en die een trouwe Duitse lijfwacht behield., In de vroege jaren 400, Alarik, die de Romeinen in de Balkan had aangevallen, wendde zich tot herhaalde invasies van Italië, die Stilicho afwees. Hij hoopte de Visigoten in een alliantie te lokken tegen de oostelijke Romeinen, maar nu vielen hordes andere Germaanse krijgers het westelijke rijk over de Rijn binnen. In 408 werd Stilicho in Ravenna onthoofd als een verrader die, zo werd beweerd, samenzweerde met Alarik om zijn eigen zoon op Honorius ‘ troon te zetten.,wat Alarik werkelijk wilde was land waarop zijn volk zich kon vestigen en een geaccepteerde plaats binnen het rijk, die de autoriteiten in Ravenna hem niet wilden geven. Omdat hij zijn volgelingen goed wilde belonen, marcheerde hij naar Rome en belegerde het totdat de Romeinse senaat hem betaalde om weg te gaan. In 409 viel hij Rome opnieuw aan en was in staat om een tijdelijke keizer, Priscus Atallus, op te richten, die niet lang standhield. In 410, toen de autoriteiten in Ravenna nog steeds zijn eisen weigerden, leidde Alarik zijn strijders opnieuw tegen Rome.,de Visigoten verschenen buiten de stad en de Senaat bereidde zich voor op verzet, maar midden in de nacht opstandige slaven openden de Salarian poort voor de aanvallers, die binnenstroomden en de nabijgelegen huizen in brand staken. ‘Elfhonderd drieënzestig jaar na de stichting van Rome,’ sprak Gibbon uit, ‘werd de keizerlijke stad, die zo’ n aanzienlijk deel van de mensheid had onderworpen en beschaafd, overgeleverd aan de losbandige woede van de stammen van Duitsland en Scythia.’

de losbandige woede was niet zo erg als het had kunnen zijn., Peter Heather, hoogleraar Middeleeuwse Geschiedenis aan King ’s College in Londen, noemde het’een van de meest beschaafde zakken van elke stad ooit gezien’. De Paleizen van de aristocratie werden geplunderd, Romeinen die weerstand boden werden gedood en vrouwen verkracht door de Visigoten of door slaven die de gelegenheid namen om zich op hun meesters te wreken. Toch werden niet veel gebouwen en monumenten vernietigd en er werd gezegd dat de aanvallers niet zo veel van de inwoners afslachtten als ze zouden kunnen hebben.als Arische christenen respecteerden de Visigoten christelijke plaatsen en schatten., Volgens een verhaal weigerde een groep van hen om rijke gouden en zilveren vaten te stelen toen hen werd verteld dat ze aan Sint-Petrus toebehoorden en op bevel van Alarik werden de heilige voorwerpen veilig door de straten naar de Sint-Pieterskerk gedragen, respectvol vergezeld door een menigte christelijke burgers die maar al te blij waren om sanct-uary daar zelf te vinden. Augustinus vertelde dit verhaal in City of God om de beschuldigingen van heidenen te weerleggen dat de plundering van Rome de schuld was van de Christenen, die de heidense goden van de stad woedend hadden gemaakt.de Visigoten trokken zich na drie dagen terug uit de stad., Langzaam lummelend samen met hun zware buit en de gevangenen die ze als slaven of voor losgeld hadden genomen, trokken ze zuidwaarts langs de Appische weg, plunderend terwijl ze gingen. Een van de gevangenen die ze in Rome hadden gevangen was Honorius ‘ 20-jarige halfzus Galla Placidia, die respectvol werd behandeld.de Visigoten hadden Calabrië bereikt toen Alarik, nu ongeveer 40 jaar oud, plotseling ziek werd en stierf in de buurt van het moderne Cosenza., Hij werd begraven in een rivierbedding, met een schat aan grafgoederen om hem recht in de volgende wereld te zien, op een plek die daarna geheim werd gehouden. Zijn opvolger was zijn zwager Athaulf, die na onderhandelingen met de autoriteiten in Ravenna de Visigoten naar het zuidwesten van Frankrijk leidde, waar zij hun eigen Koninkrijk vestigden. In 414 trouwde Athaulf met Galla Placidia, die zo koningin van de Visigoten werd. Na de dood van Athaulf werd ze door een buitengewone wending keizerin van Rome.,de plundering van de stad stuurde een sensatie van verschrikking rond de Romeinse wereld, die sindsdien weerklinkt: ‘In één stad, zo schreef de Heilige Hiëronymus, is de hele wereld vergaan.’Tegen het einde van de vijfde eeuw was het Romeinse Rijk in het Westen niet meer.